Οι οικισμοί της Βυζαντινής περιόδου μπορούν να διαφοροποιηθούν σε εκείνους που βρίσκονταν δίπλα στις όχθες του ποταμου Έβρου και από τα ορεινά κάστρα. Το πιο αξιόλογο ανάμεσα στα τελευταία, αναμφιβόλως, είναι η Γκύμπραινα, μια αρχαία Θρακική οχύρωση που είχε μετεξελιχθεί στο ισχυρότερο κάστρο της περιοχής κατά τους Μέσους Χρόνους. Η μεγάλη του περίμετρος οδηγεί σε ένα ενδιαφέρον εσωτερικό , παρότι ακόμη και τώρα μη μελετημένο, που περιλαμβάνει κάποιες λαξευμένες στο βράχο κατασκευές, καθώς και κτίσματα ειδικής χρήσης, όπως δεξαμενές της παλαιοχριστιανικής περιόδου ή στρατώνες. Τα τείχη σώζονται καθ΄ όλο το μήκος τους σε ύψος ως 3 μέτρα, μαζί με τα απομεινάρια των πύργων. Τα αρχαία λατομεία κοντά, ολοκληρώνουν την ενδιαφέρουσα εικόνα.
Σταχυολογήματα Λόγου, Εμπειρίας, Κριτικής Σκέψης, Στάσης Ζωής και Ορθόδοξης Πνευματικότητας - Σεργιάνι στην Μνήμη, την Ιστορία, τον Πολιτισμό και την Παράδοση ως Αντίδοτο στη Λήθη και την Ακηδία.
''Τελειότατη κοινωνία ονομάζω αυτήν, όπου έχει καταργηθεί η ιδιοκτησία, έχουν εκλείψει οι προσωπικές διαφορές και έχουν εξαφανιστεί οι έριδες και οι φιλονικίες. Είναι η κοινωνία όπου όλα είναι κοινά. Οι πολλοί είναι ένας και αυτός ο ένας δεν υπάρχει μόνος του, αλλά ζει μέσα στους πολλούς''
Μ. Βασιλείου, Ασκητικές Διατάξεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου