Χρυσός "Εωσφόρος"!!

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ: Κόντρα "Χρυσής Αυγής" - Πειραιώς Σεραφείμ: Επιτέλους! Ζητώ συγγνώμη από τους φίλους μπλογκοναύτες (διερχόμενους ή... ναυαγήσαντες ε δώ πέρα) και βεβαιώνω ότι δεν πολιτικολογώ , ...

Ο "ΑΓΙΟΣ" ΤΩΝ ''ΠΕΡΙΘΩΡΙΑΚΩΝ''...

Πηγή : Αγιορείτικο Βήμα

Συνέντευξη στη Στέλλα Μεϊμάρη

Ο φύλακας άγγελος των τσιγγανόπουλων και των εξαρτημένων παιδιών στο Δενδροπόταμο Θεσσαλονίκης, Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Λουκατάρης, μιλάει στο"Αγιορείτικο Βήμα"

Το Κέντρο Προστασίας Ανηλίκων "ΡΟΜ", "Φάρος του Κόσμου",είναι φορέας έμπρακτης αγάπης προς τα εξαρτημένα παιδιά που καθημερινά εγκλωβίζονται στο παιχνίδι του θανάτου καθώς και προς τα παιδιά των ROM που τόσο βίαια και πρόωρα χάνουν την παιδική αθωοτητά τους εξυπηρετώντας απάνθρωπα συμφέροντα.

Από τον Φεβρουάριο του 2005 ο Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Λουκατάρης, με την προτροπή και ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. κ. Βαρνάβα, αναλαμβάνει την ίδρυση και την λειτουργία του ‘’Κέντρου προστασίας ανηλίκων ROM’’ αλλά και του ‘’Κέντρου υποδοχής εθισμένων νέων’’ στον Δενδροπόταμο της Θεσσαλονίκης.

Πατέρα Αθηναγόρα, θα θέλατε να μας πείτε πως προέκυψε η όλη ιδέα δημιουργίας του "Φάρου του Κόσμου";

Τα παιδιά του Δενδροποτάμου, στην πλειοψηφία τους τσιγγανόπουλα, δεν πηγαίνουν στο σχολείο. Μεγαλώνοντας αναπτύσσουν, όπως είναι φυσικό, έντονη παραβατικότητα, καθώς αδυνατούν να αποκατασταθούν επαγγελματικά και να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο. Η Ι. Μ. Νεαπόλεως και  Σταυρουπόλεως, ανταποκρινόμενη στις απεγνωσμένες εκκλήσεις κάποιων ευαίσθητων δασκάλων για βοήθεια, αποφάσισε να στείλει στην ενορία του Αγ. Νεκταρίου έναν ιερέα με κύρια αποστολή να οδηγήσει τα παιδιά στα θρανία. Αποφασίστηκε να είμαι εγώ ο ιερέας αυτός.

Έφτασα στο Δενδροπόταμο πριν από οκτώ χρόνια. Πρώτιστο μέλημά μου ήταν να εξασφαλίσω τα γεύματα των παιδιών, ενώ για το πρωινό τους ξύπνημα χρειάστηκε να βγω πόρτα πόρτα  στις γειτονιές για να τα συγκεντρώσω. Σύντομα κατάλαβα ότι  για ορισμένα από αυτά,  που οι γονείς τους βρίσκονταν στη φυλακή, έπρεπε να δημιουργηθεί ένας χώρος μόνιμης και συνεχούς φροντίδας. Έτσι, παράλληλα με το μαγειρείο, οργανώσαμε και φιλοξενείο στην κατακόμβη του Αγ. Νεκταρίου αρχικά και στη συνέχεια σε μονοκατοικία που μας παραχωρήθηκε στην ίδια περιοχή από ενορίτες μας.

Σήμερα φιλοξενούμε οκτώ παιδιά, ενώ είμαστε σε θέση να παρέχουμε όλα τα γεύματα της ημέρας στα παιδιά του συνοικισμού που προσέρχονται στην τραπεζαρία της κατακόμβης. Στον ίδιο χώρο διατίθενται  καθημερινά περίπου διακόσιες μερίδες φαγητού σε συντοπίτες μας που το έχουν ανάγκη. Επιπλέον φροντίζουμε για την ιατροφαρμακευτική κάλυψή τους και για τους τακτικούς εμβολιασμούς των μικρότερων παιδιών.


Τελείτε ένα πραγματικά τεράστιο έργο. Όλο αυτό βασίζεται αποκλειστικά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και τους εθελοντές;

Ο Φάρος του Κόσμου δεν είναι επιδοτούμενο ίδρυμα και δεν διαχειρίζεται κονδύλια κρατικά ή ιδιωτικά. Οτιδήποτε διαθέτουμε προς τα έξω ή καταναλώνουμε για τις λειτουργικές μας ανάγκες  προέρχεται από ευγενικές χορηγίες συνανθρώπων μας. Τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια, καύσιμα και φάρμακα προσφέρονται από επαγγελματίες ή ιδιώτες, άλλοτε από το περίσσευμα και άλλοτε από το υστέρημά τους. Παράλληλα μια πολυάριθμη ομάδα εθελοντών φροντίζει για την έγκαιρη και σωστή διεκπεραίωση όλων των εργασιών, αλλά και την ενισχυτική διδασκαλία και τη δημιουργική απασχόληση των παιδιών μας.

Σύντομα όλες οι δραστηριότητες που αφορούν τα παιδιά θα στεγαστούν σε ειδικά μελετημένους χώρους , που θα χτίσει για μας η Φιλόπτωχος Αδελφότης Ανδρών Θεσσαλονίκης. Σε αυτές τις εγκαταστάσεις θα μπορέσουν οι εθελοντές μας να αναπτύξουν με μεγαλύτερη άνεση και πολλαπλάσια απόδοση το θεάρεστο κοινωνικό τους έργο. 

Θα ήθελα να μας μεταφέρετε τη βιωματική σας εμπειρία και να μας πείτε πως είναι η καθημερινή συναναστροφή με αυτά τα παιδιά;

Η συναναστροφή με αυτά τα παιδιά μου χαρίζει καθημερινά έντονες συγκινήσεις, τις οποίες χαίρομαι να μοιράζομαι με τους συνεργάτες μου. Δύο ξεχωριστές για μένα στιγμές θα ήθελα να μοιραστώ και μαζί σας.

Οδηγούσα μια μέρα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όταν με σταμάτησε το κόκκινο στο ύψος της Διεθνούς Εκθέσεως. Ένα παιδάκι με κουβά πετάχτηκε από τη νησίδα και βάλθηκε να καθαρίζει το τζάμι του αυτοκινήτου μου. Τότε ακούστηκε από το πίσω κάθισμα ο μικρός που είχα μαζί μου να λέει «μπαμπά, πότε θα κάνεις το μεγάλο σπίτι για να πάρεις και αυτό το παιδάκι κοντά σου και όλα τα παιδάκια που τα βγάζουνε στους δρόμους; Έτσι μου ‘ρχεται να δώσω μια κλωτσιά στους κουβάδες και να καπελώσω τους κακούς ανθρώπους που τα εκμεταλλεύονται». Ίσως μαντέψατε ότι ο μικρός μου  ήταν κι αυτός παιδί των φαναριών, πριν τον αποσπάσουμε από τη συμμορία των ναρκομανών που τον εξέθετε στα φανάρια των μεγάλων δρόμων και στους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.

Μια άλλη φορά ένα από τα μεγαλύτερα παιδιά μου είδε κάποιον να χτυπάει στο δρόμο ένα αδέσποτο σκυλάκι και μου είπε «μπαμπά, σε παρακαλώ, πες του να σταματήσει να χτυπάει  το σκυλάκι, γιατί δεν αντέχω να το βλέπω να υποφέρει, επειδή είναι μικρό και απροστάτευτο». Δεν πέσατε έξω, αν ήδη σκεφτήκατε, ότι και αυτό το παιδί μου είχε ανάλογες τραυματικές εμπειρίες πριν έλθει στο Κέντρο Προστασίας Ανηλίκων του Δενδροποτάμου.


Πιστεύετε ότι στις δύσκολες εποχές "της κρίσης και της απελπισίας" που διανύουμε, ο Χριστός δίνει διέξοδο και ελπίδα;

Ο Χριστός έδωσε ξεκάθαρο το μήνυμα σε όλους μας, όταν είπε «ο Παράδεισός σου είναι ο Συνάνθρωπός σου». Δεν είναι, λοιπόν, ο Παράδεισος μακριά για κανέναν. Αρκεί να κοιτάξει δίπλα του και να δει με τα μάτια της ψυχής του τον πλησίον του. Και να αναγνωρίσει μέσα σε αυτόν τη μοναδική και ανεπανάληπτη εικόνα του Θεού που αντιπροσωπεύει ο καθένας μας.

Αυτή η χειροπιαστή παρουσία του Θεού δίπλα μας και γύρω μας και μέσα μας είναι που μπορεί να μας στηρίξει στις κρίσιμες περιόδους της ζωής μας. Γιατί ο Θεός είναι αγάπη και ελπίδα, είναι δύναμη και παρηγοριά. Και ο Χριστός με τη Σταυρική Του θυσία μας έδωσε διέξοδο από την κρίση και την απελπισία. Έδειξε ότι η έξοδος από το μικρό και μίζερο και ματαιόδοξο εαυτό μας και το ανιδιοτελές και ανυπόκριτο πλησίασμα του συνανθρώπου μας είναι η μόνη λύση.

Κάθε προσφορά βοήθειας και συμπαράστασης προς τους αδελφούς μας αποτελεί ανταποδοτική κατάθεση θετικής ενέργειας σε έναν μυστικό λογαριασμό, ο οποίος ελέγχεται από ένα Υπερκόσμιο Λογισμικό. Η παγκοσμιοποίηση της ανθρωπιάς είναι η απάντηση.

http://www.agioritikovima.gr

21η Απριλίου - 46 χρόνια μετά, μια τραγική επέτειος

του π.Δημητρίου Θεοφίλου Μ.D

http://www.amen.gr/

Σημείο αντιλεγόμενο, τούτη η «αποφράδα» μέρα, για κάποιους μνήμες αναβίωσης μιας «ιδιότυπης εθνεγερσίας»…, για κάποιους  αναμνήσεις πόνου και προβληματισμού και για άλλους μια ημερομηνία σαν όλες τις άλλες.  

Μετά από 46 χρόνια, περίπου δηλαδή μισό αιώνα, μήπως έχει φτάσει επιτέλους  η ώρα, η ελλαδική εκκλησία να ανοίξει τα «αρχεία της», και να κάνει δημόσια την αυτοκριτική της, για την «σκοτεινή» και ταραγμένη εκείνη ιστορική περίοδο, τότε που  γινόντουσαν παιχνίδια εξουσίας, με τον ξένο παράγοντα σε ρόλο ρυθμιστή και εντολέα, και στη σκακιέρα χανόντουσαν «βασιλιάδες», «βασίλισσες» και «πύργοι», προωθώντας σε πρωταγωνιστικό ρόλο τους «αξιωματικούς» και τα «άλογα» σε βάρος των απλών «στρατιωτών» . Τότε που ένστολοι, ρασοφόροι, ενδεδυμένοι την διδακτορική τήβεννο, «παραγωγικές» τάξεις και όχλος, χειροκροτούσαν ανερυθρίαστα, ένα καθεστώς, τρόμου, καταπίεσης, οδύνης, ντροπής και προδοσίας,  αναζωπυρώνοντας  αλυτρωτικές φαντασιώσεις και δήθεν εξορκίζοντας φοβίες και ανασφάλειες του πρόσφατου και απώτερου  παρελθόντος. 

Η σχέση της επίσημης ελλαδικής εκκλησίας με το απριλιανό δικτατορικό καθεστώς, παραμένει στη ντουλάπα της ιστορίας, σκελετωμένη και στοιχειωμένη. Κανείς δεν τολμάει να ανοίξει τη ντουλάπα αυτή. Μια σιωπηρή συνενοχή, σκεπάζει με το πέπλο της, βασανιστήρια, δολοφονίες, εκτοπίσεις, διώξεις, εθνικές μειοδοσίες και προδοσίες, όπως τότε έτσι και σήμερα, επιδιώκεται μια δήθεν αποστασιοποιημένη ουδετερότητα… δίχως  να κατανοείται ότι αυτά τα ανεξόφλητα «ιστορικά γραμμάτια» προς το λαό, έχουν βαρείς τόκους. Συγκεκριμένα την συνεργασία της με τη χούντα, η εκκλησία την «πληρώνει» έως σήμερα. Και το κλίμα αυτό το αναζωπυρώνουν και το διατηρούν, «ενδο-εκκλησιαστικές;;;» φωνές διακατεχόμενες από εθνικιστική υστερία, στερούμενες παντελώς αιδούς, ιστορικής μνήμης και χριστιανικής ορθόδοξης θεολογίας και φιλαδελφίας.

Για τον εκκλησιαστικό ιστορικό του μέλλοντος, θα αποτελέσει ένα σημαντικό «στοίχημα», η έρευνα αυτής της «ζώνης», της νεώτερης εκκλησιαστικής ιστορίας, που είναι γεμάτη από πλήθος  αναπάντητων ερωτημάτων, γρίφων και ανεξερεύνητων ανθρωπίνων «βουλών». Μιας σκοτεινής και επονείδιστης ιστορικής σελίδας, που σημάδεψε και σημαδεύει (στοιχειώνει) ανεξίτηλα. για μισό αιώνα μετά, την εκκλησιαστική πορεία της ελλαδικής εκκλησίας, σε μια πορεία μάλλον παράλληλη  και ασύμβατη με το ευαγγέλιο και την πεμπτουσία της ορθόδοξης παράδοσής, παρά σε μια διαδρομή συνάντησης και επικαιροποίησης του, στο σήμερα, για το εσχατολογικό αύριο του ανθρώπου, ως εικόνα Θεού, στη αέναη πορεία του, προς το καθ’ ομοίωση. 

ΜΟΝΑΧΟΣ ΙΩΣΗΦ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ Ο προστάτης των πιλότων (ΒΙΝΤΕΟ)

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=pDPVx_vG5rA

 

Κείμενο: Λουδάρος Ανδρέας

ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ

• Γεννήθηκε στην Κόρινθο
• Είναι γιός Ιερέα
• Από τα 25 του είναι Μοναχός
• Είναι γνωστός ψάλτης
• Σε κάθε ευκαιρία οι πιλότοι της Π.Α. τον επισκέπτονται
•  
•  

Η φωτογραφία του, έχει κάνει το γύρο του κόσμου. Είναι ο μοναχός που κάθε φορά που κάποιο αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας περνά πάνω από την Χερσόνησο του Άθωνα, «αναγκάζει» τους πιλότους να κάνουν χαμηλή διέλευση για να τον «χαιρετίσουν».

Και πώς να μην το κάνουν όταν ο μοναχός αυτός βγαίνει στην άκρη του βουνού και με μια τεράστια σημαία, πότε ελληνική και πότε βυζαντινή, τους χαιρετά και με το δικό του τρόπο τιμά την αποστολή τους.

Ποιος είναι όμως αυτό ο μοναχός και ποια η ιστορία του;

Η ΠΡΩΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ

Χρόνια πριν, ο Ιωσήφ βρέθηκε στην Σκύρο για ένα τοπικό πανηγύρι. Εκεί επισκέφθηκε την αεροπορική βάση. Ένας από τους πιλότους των μαχητικών τον αναγνώρισε.

Ήταν ο καλόγερος στο μικρό κελί σε μια από τις κορυφές του Άθωνα πάνω από ένα «σημείο στροφής» όπως λέγεται στη γλώσσα της αεροπορίας.

Μετά την γνωριμία αυτή, ο ιπτάμενος κάθε φορά που περνούσε από το σημείο φρόντιζε να μειώνει το ύψος του χαιρετώντας με τον τρόπο του το μοναχό, κι εκείνος από την γη έκανε το ίδιο κουνώντας τα χέρια.

Μέχρι που μια μέρα ο μοναχός Ιωσήφ, πήρε μια τεράστια ελληνική σημαία. Ο χαιρετισμός πήρε άλλη χροιά.

Ο μοναχός την κυμάτιζε όσο πιο περήφανα και πανηγυρικά μπορούσε και ο πιλότος, σαν να υποκλινόταν στην Γαλανόλευκη έκανε μια χαμηλή διέλευση δίπλα ανταποδίδοντας την τιμή.

Η ιστορία του καλόγερου με τη σημαία διαδόθηκε σχεδόν αστραπιαία μεταξύ των χειριστών της Πολεμικής Αεροπορίας και ο ένας μετά τον άλλο, κάθε φορά που η αποστολή τους ήταν στην περιοχή, περνούσε για να χαιρετήσει τον καλόγερο.
 

Οι πρώτες φωτογραφίες άρχισαν ήδη να κυκλοφορούν και μέσω του διαδικτύου αυτή η μοναδική σχέση του ταπεινού Αγιορείτη με τους πιλότους των μαχητικών έκανε τον γύρο του κόσμου.

Ο ερημίτης «γαντζωμένος» στην άκρη του γκρεμού να κουνά τη σημαία και οι πιλότοι να περνούν τόσο κοντά του που τα πρόσωπα τους να διακρίνονται.

Οι φωτογραφίες είναι εκπληκτικές, σπάνιες και αν μη τι άλλο σε ανατριχιάζουν. Είναι από αυτές τις εικόνες που σε κάνουν περήφανο, που ζηλεύεις γιατί δεν είσαι εκεί.
 

Κάποιες φορές το σκηνικό επαναλαμβάνεται και με σκάφη του Πολεμικού Ναυτικού, ενώ δεν είναι λίγοι οι προσκυνητές που όταν τυχαίνει να βρίσκονται σε τέτοιες στιγμές παίρνουν και αυτοί μια σημαία και συμμετέχουν. 

Αυτός ο ερημίτης έχει μετατραπεί σε έναν «προστάτη» των αεροπόρων. Τους βλέπει όταν πηγαίνουν για τις αερομαχίες και τους περιμένει να γυρίσουν πάλι από το ίδιο σημείο.

Πολλοί πιλότοι δεν έχουν μείνει μόνο στον χαιρετισμό από αέρος. Τον έχουν αναζητήσει και τον έχουν επισκεφθεί στο κελί του που πλέον είναι γεμάτο ενθύμια. 
Μέχρι και στολή πιλότου του έχουν δώσει με το όνομα του γραμμένο πάνω της «Μοναχός Ιωσήφ» και δίπλα «Είσαι έτοιμος για το ταξίδι της ζωής».

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ

Γεννήθηκε στην Κόρινθο πριν 55 χρόνια. Είναι γιός παπά. Τον βάφτισαν Χρήστο, αλλά αυτός προτίμησε να ακολουθήσει το Χριστό και το 1983 έγινε ο Μοναχός Ιωσήφ της Μονής Μεγίστης Λαύρας. Ήταν μόλις 25 ετών.

Στο κελί του Αγίου Μηνά στη Βίγλα βρέθηκε τυχαία, αν και οι μοναχοί δεν θεωρούν τίποτα τυχαίο. 

Ο τότε Ηγούμενος της Λαύρας έψαχνε κάποιον νέο, δυνατό που «να πιάνουν τα χέρια του» για να πάει στο μικρό κελί στην άκρη του βουνού, να το συντηρήσει. Ο τελευταίος ένοικος του είχε φύγει από τη ζωή και τα καντήλια του δεν άναβαν πια, σαν το τραγούδι που μαθαίναμε στο Κατηχητικό… «εις το βουνό ψηλά εκεί είναι εκκλησιά ερημική».

Σ αυτό το εκκλησάκι το ερημικό, που πρωτοχτίστηκε τον 19ο αιώνα, ο Ιωσήφ φρόντισε να ξανακουστεί η καμπάνα και τα καντήλια να μην ξανασβήσουν.

Λένε ότι το σημείο που βρίσκεται το μοναστηράκι, Κελλί κατά την αγιορείτικη ορολογία, βλέπει στο σημείο όπου ο Μαρδώνιος το 492π.Χ. έχασε το μισό του στόλο εκστρατεύοντας εναντίον των Ελλήνων.

Ο Ιωσήφ σαν γνήσιος Αγιορείτης, δεν συμπαθεί ιδιαίτερα την δημοσιότητα. Για να τον βρει κάποιος πρέπει να κάνει μεγάλο κόπο. Ότι έχει να πει το λέει στους προσκυνητές που τον επισκέπτονται. 

Άλλωστε αν ήθελε «πολυκοσμία» δεν θα ζούσε σ’ ένα μικρό μοναστηράκι στην άκρη του «πουθενά».

Αν πάντως είστε τυχεροί μπορεί να τον συναντήσετε και εκτός Αγίου Όρους σε κάποια θρησκευτική πανήγυρη. Είναι από τους πιο γνωστούς ιεροψάλτες του Αγίου Όρους και συχνά επισκέπτεται Μητροπόλεις και Πατριαρχεία που τον προσκαλούν για να ψάλλει.

ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΟ, ΩΣ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ «ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ»

Η ορατή δυσκολία πλέον για την εξασφάλιση του καθημερινού «επιούσιου άρτου», η  κατάρρευση των αυτονόητων γοητευτικών μύθων που περιέβαλαν και «προστάτευαν» ως άλλος αερόσακος τη ζωή μας, σπρώχνει πολλούς συμπατριώτες μας, στη «ζώνη του λυκόφωτος», στη ντουλάπα με τους «σκελετούς και τα φαντάσματα» της ιστορίας, το φασισμό. Ακόμα και όσοι ως τώρα δεν αποτολμούν να συνταχθούν ανοιχτά και ανερυθρίαστα μαζί του, συμπορεύονται όταν τους δίνεται η ευκαιρία, προς την ναζιστική ιδεολογία, με αποτέλεσμα καθημερινά η κοινωνία μας να «φασίζει» όλο και πιο πολύ.

Στις 21/4 συμπληρώνονται 46 χρόνια από το πραξικόπημα της χούντας των αμερικανόδουλων και ξενοκίνητων συνταγματαρχών, ένα ιστορικό πάθημα που δεν φαίνεται να έγινε μάθημα, και είναι γνωστό ιστορικά, πως όποιος δεν μαθαίνει από τα παθήματά του, είναι καταδικασμένος να επαναβιώσει περισσότερο οδυνηρές καταστάσεις, από όσες έζησε, αλλά λησμόνησε, ωσάν να υποβλήθηκε σε λοβοτομή.

Στις μέρες μας είναι προφανής και αδιαμφισβήτητη πλέον, η επιστροφή του δουλοκτητικού δουλεμπορίου. Μην εστιάζουμε σε συγκεκριμένα περιστατικά (στο δέντρο) και χάνουμε την συνολική ουσία των γεγονότων (το δάσος). Συμπεριφορές που μας γυρίζουν αιώνες πριν, ως ανθρώπινα εξελικτικά όντα, πράξεις και δράσεις ξένες προς τον πολιτισμό, την κουλτούρα, την παιδεία  και τη θρησκεία μας, προσβάλλουν την πολιτισμική καταγωγή μας και μας ακυρώνουν μελλοντικά, ως σημεία αναφοράς, ανεκτικότητας στη διαφορά και ενσυνείδητους χριστιανούς (τουλάχιστον όσους συνεχίζουν και θέλουν έτσι να αυτοπροσδιορίζονται), και το κυριότερο, μας μηδενίζουν ως παραδείγματα ζωής, για τα παιδιά μας και τις επερχόμενες γενιές, γράφοντας εμείς σήμερα αυτή τη «προσωπική μαύρη» ιστορική μας σελίδα, προδιαγράφουμε ένα ζοφερό αυριανό μέλλον.

Το πιο ανησυχητικό φαινόμενο όμως, δεν είναι αυτοί που δρουνκακοποιώντας συνανθρώπους μας, αλλά αυτοί που τους ανέχονται καιδεν αντιδρούν, αλλά παρακολουθούν ψυχρά και αδιάφορα, δίχως να καταγγέλλουν, σιωπώντας συνενοχικά. Θα περίμενε κάποιος, ίσως αιθεροβάμων, μια κάποια αντίδραση, από τοπικούς φορείς, όπως εκκλησία, τοπική αυτοδιοίκηση, συλλόγους, πρωτοβουλίες πολιτών, τίποτε όμως… επιλεκτική τύφλωση και κώφωση, πλήρης υποταγή στην 11^η εντολή την «ου μπλέξεις», με αποτέλεσμα ξανά στο «ίδιο έργο θεατές», της στυγνής και ανηλεούς εξουθενωτικής εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ουσιαστικά την μετατροπή της κοινωνίας σε κανιβαλικό συμφερτό, ανελέητη ζούγκλα, όπου οι ισχυρότεροι «τρώνε» τους ασθενέστερους, βασική και πάγια αρχή άλλωστε, του καπιταλισμού και των παραγώγων του, όπως είναι ο φασισμός.

Αν όμως θέλουμε ακόμα και τώρα στο παρά 5΄, να διατηρήσουμε την αυτοεκτίμηση που μας απέμεινε ως κοινωνία και να μπορούμε να κοιταζόμαστε στο «καθρέφτη» της ιστορίας, δίχως να ντρεπόμαστε και να αηδιάζουμε για το ανθρώπινο είδος,  προλαβαίνουμε από το χείλος της αβύσσου όπου βρισκόμαστε να σταματήσουμε, αναλογιζόμενοι το βάθος του βαράθρου, που απλώνεται μπροστά μας και να του γυρίσουμε τη πλάτη οριστικά,  επιστρέφοντας, στην ανθρωπιά, την αλληλεγγύη, την αδελφοσύνη, την ισονομία, τη δικαιοσύνη και την ελευθερία, αξίες που έχουμε τόσο μεγάλη ανάγκη στους χαλεπούς καιρούς μας, αλλά εμείς επιμένουμε να τις έχουμε λησμονημένες, στα «αζήτητα».

  

Από : π. Δημήτριο Θεοφίλου

Η ευγονική του Ροκφέλερ, του Χίτλερ και του «δρ» Μένγκελε, ξανά στο προσκήνιο από την Χρυσή Αυγή (Video)

Author: ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ | Posted at: 4/11/2013 02:34:00 π.μ. | 

Με αφορμή  την εκμπομπή – ρεκλάμα  του «αντιμερκελιστή»  Τράγκα , ξαναφέρνουμε  στα μάτια  ειδικά  όσων είναι  Ορθόδοξοι  χριστιανοί , την αληθινή εικόνα του αντίχριστου  «πολιτικού μορφώματος» της Χ.Α.

Όσοι λοιπόν  πίστεψαν ότι αυτοί  οι θεατρίνοι του Άδη , είναι οι προστάτες  ή οι υπερασπιστές της Ορθοδοξίας , ας δούν και αυτό το Video  και ας αναρωτηθούν  κυρίως  αν  είναι  έντιμοι με τον εαυτό τους όταν στέκονται  μπροστά  στην  εικόνα του Κυρίου  και Σωτήρος  μας Ιησού Χριστού.

Ας  αναρωτηθούν  αυτοί οι  λίγοι  (ευτυχώς) Αρχιερείς και Ιερείς , που  διστάζουν  να  καταδικάσουν αυτές τις  δαιμονοειδείς – αντίχριστες  θέσεις  και αντιλήψεις, όχι αν ομολογούν  Χριστό ( όπως άλλωστε θα έπρεπε να κάνουν  πρώτοι από όλους μας) αλλά  αν Τον  αρνούνται μέσω αυτής  της  «περίεργης» ανοχής  ή  κατά  περιπτώσεις ( φευ) «συναντίληψης».

Όταν ο Τράγκας  θέτει  υποθετικά την  ερώτηση : 
  «θα συμφωνούσατε αν παντρευόμουν την Φατμαγκιούλ  αφού πρωτα  είχε βαφτιστεί  Ορθόδοξη;» o  βουλευτής  της Χ.Α  δεν διστάζει  να  απαντήσει  : «Δεν μας ενδιαφέρει καθόλoυ  το θρήσκευμα , δεν  σημαίνει τίποτα για μας».

Είναι ο ίδιος  ο οποίος  σε συνέντευξή του στο περιοδικό  του Τράγκα  είχε επαναλάβει  αυτά  που γράφονται  στις ιστοσελίδες  και τα ιστολόγια της  Χ.Α, ότι δηλαδή  δεν πρέπει να αναπαράγονται   μεταξύ τους  οι μη  «φυλετικά καθαροί» ή  οι «άρρωστοι».

Είναι αυτός που  με  απίστευτο  θράσος  χρησιμοποίησε  ως επιχείρημα  "τα εκατομμύρια  που σπαταλούν  οι επιστήμονες"  για  την διατήρηση  της καθαρότητας και την βελτίωση  των  χαρακτηριστικών της ράτσας  στα  άλογα , στα σκυλιά  και σε άλλα ζώα.

Στο Video  θα δείτε  και την μαρτυρία  ενός Αμερικανού  νευροχειρουργού – ερευνητή   ο οποίος  αποκαλύπτει  ότι  αυτές  τις  αντιλήψεις  περί   κατασκευής του "τέλειου ανθρώπου" και την σημασία της «ευγονικής»  είχε αναπτύξει  πολύ πριν από τον Χίτλερ  το ίδρυμα Ροκφέλερ, το οποίο φυσικά  αργότερα  προσέφερε τις  αποκτηθείσες γνώσεις του για το θέμα , στο   ναζιστικό καθεστώς και  μεταπολεμικά  στον  διάδοχο   της Νέας Τάξης  δηλαδή στις ΗΠΑ.

Στο τέλος  του  μικρού μας «αφιερώματος» θα  δείτε  απόσπασμα  από την μαρτυρία  του  Hugo , ενός  τσιγγάνου  που  αν και βασανίστηκε σκληρά  (ήταν  9χρονο παιδί τότε) γλύτωσε  από τα χέρια  του  «ευγονιστή»  του Άουσβιτς  δρ. Μένγκελε.

Το παρακάτω  video  το αφιερώνω σε όλους  όσους  έθαψαν  τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού κάτω  από την αντίληψη  ότι  αρκεί να είσαι αντι- ΝΔ , αντι – ΠΑΣΟΚ, αντι ΣΥΡΙΖΑ ,  αντι- ΚΚΕ  και κάμποσα ακόμα «αντι»   για  να  έχεις «ήσυχη  την  χριστιανική σου  συνείδηση»:

http://klassikoperiptosi.blogspot.gr

ΓΚΡΕΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, Χάρης Κουσουμβρής (τέως υπαρχηγός της Χ.Α., αποσπάσματα)

Author: ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ | Posted at: 4/13/2013 04:45:00 μ.μ. | 

Περίληψη:

 Ο συγγραφέας Χάρης Κουσουμβρής υπηρετώντας εις την Χρυσή Αυγή ως υπαρχηγός, πράττοντας ως στρατιώτης του εθνικοσοσιαλισμού (ναζισμού) και του εθνικισμού εν γένει, ακολουθεί κατά γράμμα της εντολές του αρχηγού της Χρυσής Αυγής, Νίκου Μιχαλολιάκου. 

 Καθοδόν ο συγγραφέας ανακαλύπτει ότι 
αρκετοί του κινήματος αυτού δρουν ως υποχείρια του κρατικού συστήματος (ΕΥΠ) της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. 

Κατηγορεί δε με έγγραφα και αποδείξεις τους Νίκο Μιχαλολιάκο, Παναγιώταρο, Κώστα Πλεύρη. 

Από την άλλη θεωρεί πως, μέσα στο κίνημα υπάρχουν άτομα τα οποία δε ματώνουν σε κάθε περίσταση μάχης εις το πεζοδρόμιο ενάντια σε «αριστερούς τραμπούκους». 

Ο συγγραφέας βρίσκεται κατηγορούμενος για ένα φόνο, κατά τη διάρκεια συμπλοκών αριστερών - εθνικιστών, για τον οποίο δηλώνει αθώος· πιστεύει και θέλει να αποδείξει πως είναι θύμα σκευωρίας εκ μέρους του Νίκου Μιχαλολιάκου, υποχειρίου των κρατικών και κομματικών οργάνων.  

Καθοδόν στο βιβλίο του κατηγορεί τη Χρυσή Αυγή γιατί δεν την θεωρεί ως καθαρή εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση, παρότι έχει τέτοια χαρακτηριστικά και πως δεν επιδεικνύει καθαρό ιδεολογικό χαρακτήρα, τόσο στο πολιτικό όσο και στο θρησκευτικό πεδίο. 

Ανάμεσα στις κατηγορίες για το θρησκευτικό πεδίο, παρουσιάζει τις συνεργασίες του Νίκου Μιχαλολιάκου με τον σατανιστή τάδε καθώς και τις παγανιστικές του απόψεις ενάντια στον Ιησού Χριστό.  

Μέσα από την εργασία του αυτή, όπου προσπαθεί να παρουσιάσει τη Χρυσή Αυγή ως γρανάζι του συστήματος, ενώ ως εθνικοσοσιαλιστική - εθνικιστική αυτή θα όφειλε να μην είναι, εκθέτει ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες από το βίο των Χρυσαυγιτών και του αρχηγού τους Νίκου Μιχαλολιάκου, όσο και στοιχεία για τον ελληνικό εθνικισμό γενικότερα και τη δράση του. 

Αποσπάσματα από το βιβλίο που έχουν ενδιαφέρον :

 ....

 «Ο Ν. Μιχαλολιάκος σε ηλικία 19 χρονών "σπάει" και λέει και αυτός ονόματα συναγωνιστών του(βλέπε δεύτερη συμπληρωματική κατάθεση Μιχαλολιάκου για την υπόθεση "βομβιστών" που βρίσκεται στην συνέχεια του βιβλίου).Ταυτόχρονα άλλα διαβόητα στελέχη του "καθαρού" κινήματος της Χρυσής Αυγής, Δ. Ζαφειρόπουλος και Η. Παναγιώταρος "σπάνε" σε ένα πλημεληματάκι της πλάκας και δίνουν τους συναγωνιστές τους, για να φανούν και αυτά τα καλά παιδιά του συστήματος.» ( σελ. 38) 

 «Στο παραπάνω συμπέρασμα, της προσπάθειας δηλαδή για να απομυθοποιηθεί η Χρυσή Αυγή και να παρουσιαστούν τα μέλη της ως θύματα, καταλήγει κάποιος και από πολλά άρθρα που δημοσιεύτηκαν κατά περιόδους εκείνη την εποχή από την εφημερίδα Χρυσή Αυγή. Δημοσιεύματα τα οποία ήθελαν να

μας παρουσιάσουν ως θύματα καταστάσεων που δεχόμασταν συνεχείς επιθέσεις και ούτε λίγο ούτε πολύ, τις "τρώγαμε", για να παρουσιαστούμε κατ’ αυτόν τον τρόπο ως ένα απόλυτα νόμιμο πολιτικό κόμμα που δέχεται επιθέσεις και σαν όλα τα άλλα τις "εισπράττει" από τους αναρχικούς και τους αριστερούς "τρομοκράτες"! Αν είναι δυνατόν!!!», ( σελ. 64)

....

 «Την Δευτέρα 29 Απριλίου η Χρυσή Αυγή προγραμματίζει εκδήλωση υποστηρίξεως προς το γαλλικό κόμμα του Λεπέν στο πεδίο του Άρεως, με προσυγκέντρωση στα κεντρικά γραφεία.» (σελ. 64)

 ...

 «Έπρεπε πάση θυσία, η Χρυσή Αυγή να εμφανισθεί ως ένα θυματοποιημένο νόμιμο κόμμα το οποίο υφίσταται τις επιθέσεις των "αναρχικών". Γίνονταν από όλες τις πλευρές μια συντονισμένη προσπάθεια να γκρεμιστεί ο μύθος που εμείς οι απλοί αγωνιστές είχαμε κτίσει με το αίμα μας, τη ζωή και την τιμή μας.» (σελ. 69)

 ....

 «Η πολιτική περίοδος δραστηριοτήτων της Χρυσής Αυγής

έμελλε να λήξη με την4η Εθνικιστική Κατασκήνωση όπου, όπως κάθε χρόνο τα τελευταία 4 έτη, σημαδοτούσε την λήξη των δραστηριοτήτων της, μέχρι τον ερχομό του Σεπτεμβρίου. Η Κατασκήνωση ορίστηκε για τον Ιούνιο κοντά στην Μεγαλόπολη Πελοποννήσου. Εγώ απείχα μην μπορώντας να αντικρύσω ορισμένους να πουλάνε την extreme τρέλα τους -εκ του ασφαλούς βεβαίως-και προτίμησα να ηρεμίσω ξεχνώντας για λίγο την αηδία που είχε αρχίσει να με καταλαμβάνει. Μετά την λήξη της Κατασκηνώσεως, έφτασαν στα αυτιά μου τα κωμικοτραγικά που συνέβησαν εκεί.Κάποιοι ξεφτιλίζοντας σύμβολα και αξίες επιδόθηκαν σε ανατολίτικα λικνίσματα και όχι μόνο, σε σκυλάδικα της επαρχιακής πόλεως πλησίον της Κατασκηνώσεως, ο εκφυλισμός έδωσε και πήρε. Ποιός ήταν αυτός που διεύθυνε την "ορχήστρα"; Σύμφωνα με τις μαρτυρίες πολλών συναγωνιστών, κάπιος που θα έπρεπε να τιμά τη θέση που του προσφέρθηκε: ο Ζαφειρόπουλος, αν και αργότερα ορκιζόταν στον "αρχηγό" (σσ. Ν. Μιχαλολιάκο), εμένα δεν μπορούσε να με πείσει διότι αυτή του η "συνήθεια" είχε επαναληφθεί και πολλές άλλες φορές στο παρελθόν μπροστά στα μάτια πολλών συναγωνιστών» ( σελ. 71)

 «Όλα γυρνούσαν μέσα στο μυαλό μου, όλα τα "αν" και όλα τα "μήπως" άρχισαν να σφυροκοπάνε μέσα στο κεφάλι μου, τι ήταν επιτέλους η Χρυσή Αυγή; Μια υπόθεση ελεγχόμενη, ένας μύλος που άλεθε την επαναστατικότητα κάποιων, ένα μαντρί; Και τί ήταν αυτή η ιεραρχική άνοδος των αποδεδειγμένων δοτών, Ζαφειρόπουλου, Ι.Β. και Παναγιώταρου; Πώς αυτός που ηγείτο της προσπάθειας τους ανεχόταν;» (σελ. 72)

  

«Εδώ έρχεται και ένα άλλο γεγονός που αποδεικνύει την βρωμιά που υπάρχει γύρω από την υπόθεση. Ο Ηλίας Παναγιώταρος τον οποίο κάλεσαν για κατάθεση [για το μαχαίρωμα του Πάρη Χρυσού (βλ.εδώ ), στις 16 Νοεμβρίου 1998] είχα ένα πάρα πολύ ισχυρό άλλοθι: κάποιον της αστυνομίας. Τί ήταν αυτό που έκανε αυτόν να καλύψει τον Παναγιώταρο σε αυτήν την υπόθεση; 

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Η. Παναγιώταρος είναι προμηθευτής ενδύσεως των Σωμάτων Ασφαλείας. Όπως και να είχε εγώ ήμουν αυτός που θα συρόταν στις αίθουσες των δικαστηρίων και όπως έδειχναν τα πράγματα θα τα φορτωνόμουν όλα πάνω μου. [...] Επιπλέον τον Ιανουάριο μου έρχονταν άλλη μια δίκη, την οποία φορτώθηκα για χάρη του "Μιχαλολιάκου" παρόλο που ήμουν αθώος.» (σελ. 81) 

 «Έπρεπε να μείνω καθαρός βγαίνοντας από την λάσπη που είχα βουτήξει αυτά τα χρόνια και δεν αναφέρομαι στις ιδέες γιατί είχα φανατιστεί τα τελευταία χρόνια όσο ποτέ, διαισθανόμενος την τραγική μου θέση. Ούτε βεβαίως σε όλο το "στρατόπεδο" όπου είχα επιλέξει να υπερασπιστώ από τα 17 μου χρόνια έως σήμερα, μα ένα μόνο μέρος του στρατοπέδου, το πιο σκοτεινό, όπου εκεί ξετυλίγονταν οι πιο ανήθικες συνωμοσίες από κόλακες, δειλούς και αυλικούς που αλληλοσπαράσσονταν για να εισέλθουν στα "αξιώματα". Όλοι τους στιγματισμένοι με την λέξη εκείνη που βαραίνει τους αναθεματισμένους της ιστορίας: "προδότες"»(σελ. 87) 

Εδώ με την αγαπημένη λέξη των εθνικιστών, ως «προδότης», χαρακτηρίζεται όχι ο προδίδων την πατρίδα του, αλλά ο προδίδων τις ιδέες των επί μέρους μιας εθνικιστικής ομάδας. Είναι η πιο κλασσική κατηγορία που εκτοξεύει αυτή η αίρεση ενάντια στους αντιπάλους της.

 «Ένας [ασφαλίτης από αυτούς που τον συνέλαβαν για το μαχαίρωμα του Πάρη Χρυσού στο Τμήμα Προστασίας Κράτους] μάλιστα μου είπε πώς είναι δυνατόν ο "λοχαγός" να μην ξέρει τι γίνεται στον "λόχο" του. Εγώ επέμενα-σίγουρα κάποιοι άλλοι "λοχαγοί" της Χρυσής Αυγής στη θέση μου θα κατανόμαζαν κάποιον όπως ανάλογα άλλωστε έχουν πράξει στο παρελθόν, για απλά πλημμελήματα (υπόθεση Ιντερκοντινένταλ)», ( σελ. 93) 

«Η αλήθεια είναι ότι αργά κατάλαβα το πώς κινείται ο "Σύνδεσμος" [Χρυσή Αυγή]: με μία πονηρή τακτική και όχι με ευθεία αντιπαράθεση λόγω του ότι ο "αρχηγός" έχει ισχυρή θέση στο [πολιτικό - κρατικό] σύστημα», (σελ. 94)

...
 «Η Χρυσή Αυγή είναι ένας μηχανισμός όχι κατ’ ουσίαν "επαναστατικός", μα φανερά συμβιβαστικός...», (σελ. 117) 

«Το 1999 η Χρυσή Αυγή συνεργάζεται πολιτικά με την Πρώτη Γραμμή του Κ. Πλεύρη. Ο "αρχηγός" προ και μετά την συνεργασία αυτή μας μιλούσε διαρκώς για τον "βρώμικο" ρόλο του Κ. Πλεύρη στις διώξεις εθνικιστών από το Καραμανλικό καθεστώς του '78. Σας παραθέτω χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο του Αριστοτέλη Καλέντζη "Η Μαύρη Βίβλος του Κώστα Πλεύρη": [...] οι πρώην υπουργοί Πιπινέλης και Τοτόμης, ο καθοδηγητής της φασιστικής ομάδας "4ης Αυγούστου Πλεύρης", ο εκδότης της εφημερίδας "Ελεύθερος Κόσμος" Σ. Κωνσταντόνπουλος και άλλοι που ήταν ταυτόχρονα και πράκτορες της αμερικανικής ΣΙΑ (σσ. από το βιβλίο "Ο νεοφασισμός στην Ελλάδα" του Σταύρου Ζορμπαλά, εκδ. Σύγχρονη Εποχή. [...] Η ενέργεια αυτή του ΠΛΕΥΡΗ, δεν αποδεικνύει μόνο την απουσία κάθε ηθικής αναστολής από αυτόν τον ευτελή καταδότη (που ήρθε να παγιδεύσει χωρίς να το καταφέρει, έναν κακοποιημένο και καταμελανιασμένο, σιδηροδέσμιο κρατούμενο αλλά, πασιφανέστατα, αποδεικνύει ότι ο ΠΛΕΥΡΗΣ ποτέ δεν κατέδωσε για να "προστατεύσει" το κόμμα της 4ης Αυγούστου, όπως θέλει να μας δικαιολογηθεί δεκαρολογώντας, αλλά κατέδωσε συνειδητά Έλληνες Πατριώτες στις καραμανλικές μυστικές υπηρεσίες για να τους εξοντώσει! Πώς μπορείς να δικαιολογήσεις τώρα ευτελέστατε καταδότη ΚΩΣΤΑ ΠΛΕΥΡΗ το ότι ενώ εγώ βρισκόμουν ήδη κρατούμενος του καραμανλικού καθεστώτος, και μάλιστα στα πιο σκοτεινά του απομονωτήρια, εσύ συνέχιζες να με "πλευρίζεις" επιδιώκοντας να μάθεις όσο περισσότερα μπορούσες ονόματα Ελλήνων Εθνικιστών, γνωρίζοντας ότι σε λίγο θα έπεφτε το προσωπείο σου; Στα απομονωτήρια του Κορυδαλλού ΚΩΣΤΑ ΠΛΕΥΡΗ όχι μόνο το κόμμα της 4ης Αυγούστου -και να ήθελα- δε μπορούσα να βλάψω, αλλά ούτε να αναπνεύσω δε μπορούσα... κι όμως εσύ συνέχιζες τη προδοσία σου ενάντια στους Έλληνες Πατριώτες! Η τύχη των προδοτικών αναφορών του ΠΛΕΥΡΗ Οι προδοτικές αναφορές που συνέταξε ο ΠΛΕΥΡΗΣ εις βάρος Ελλήνων Εθνικιστών και που παρέσωσε στο διοικητή της καραμανλικής ασφάλειας ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗ και στο διαβόητο αρχηγό της ΥΠ.Ε.Α, υπήρξαν οι αφετηρίες και τα βάθρα πάνω στα οποία σκηνοθετήθηκαν από το καραμανλικό καθεστώς οι καταδίκες και οι φυλακίσεις όλων των μετά το 1974 (Ιούλιος) νεαρών Ελλήνων Εθνικιστών κι όχι μόνο της δικής μου. Όσοι όμως ζητήσαμε αντίγραφα των αναφορών αυτών του ΚΩΣΤΑ ΠΛΕΥΡΗ από τον ανακριτή ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΥΦΤΑΚΗ απαιτώντας να ασκήσουμε ο δικαίωμα που μας παρέχει ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (άρθρα 100-103) σαν κατηγορούμενοι, ελάβαμε την στερεότυπη απάντηση από τον ΓΥΦΤΑΚΗ ότι "απαγορεύεται, γιατί οι αναφορές χαρακτηρίζοντα σαν κρατικά μυστικά." », (σσ. 118,120) 
...
  
«...ο Πλεύρης είχε οδηγήσει στα κάτεργα εκτός από τον Νίκο Μιχαλολιάκο και πολλούς άλλους συναγωνιστές του τότε ως βομβιστές. Πώς είναι δυνατόν να τα βρήκαν ο θύτης με το θύμα ύστερα από μια τέτοια σκευωρία; Ως εκ τούτου μπορείτε να συμπεράνετε από μόνοι σας τι σημαίνει μια τέτοια συνεργασία. Τελικά ο "αρχηγός" συνεργάστηκε με τον Πλεύρη για να τα τσουγκρίσει στην συνέχεια. Για ποιούς λόγους όμως ήρθε μετά η σύγκρουση; Μια σύγκρουση ιδεών ή συμφερόντων; Τον Μάρτιο του 2000, πριν τις εκλογές, η εφημερίδα Χρυσή Αυγή καλούσε τους εθνικιστές να μην ψηφίσουν την Πρώτη Γραμμή του Πλεύρη, γιατί την χωρίζουν από τον Πλεύρη σοβαρές πολιτικές κι ιδεολογικές διαφορές, χωρίς όμως να τις κατονομάζει. Λίγους μήνες νωρίτερα ο "αρχηγός" εκθείαζε τον Πλεύρη ως εθνικό ηγέτη.Πώς τους χωρίζουν σοβαρές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές; Και υπάρχει ιδεολογική ταύτιση με τον Μιχαλόπουλο που πήγε να συνεργαστεί το 2000; Ή με τον Καρατζαφέρη που συνεργάστηκε το 2002; Αν είναι δυνατόν.Τί άραγε άλλαξε στη σχέση του με τον Πλεύρη, χωρίς να τολμά κανείς να το ομολογήσει; Κουκουλώνοντάς το με το μανδύα της ιδεολογικής διαφοράς; Το 2000 στον τηλεοπτικό σταθμό "ΤΗΛΕΤΩΡΑ", του Γ. Μιχαλόπουλου σε εκπομπή του Σοφιανόπουλου, προέδρου εθνικιστικής οργανώσεως με την επωνυμία "Κόμμα Ελλληνισμού", ο εν λόγω πρόεδρος παρουσίασε ένα έγγραφο που αναφερόταν σε μισθοδοσία εκτάκτων συνεργατών της Κ.Υ.Π. Η εκπομπή διεκόπη στον αέρα ύστερα από επέμβαση του ίδιου του Μιχαλόπουλου, διότι το έγγραφο ανέφερε και το δικό του όνομα πλην βεβαίως των Μιχαλολιάκου, Πλεύρη και λοιπών. Στο δια ταύτα όμως! Το έγγραφο αυτό κατά τον παρελθόντα χρόνο έχει δημοσιεύσει πρώτη η Αυριανή του Κουρή. Φρονώ δε ότι τέτοιες κινήσεις ο Κουρής δεν τις κάνει αν δεν είναι επιβεβαιωμένες και επίσης ότι κατέχει μεγάλο κρατικό αρχείο. Απορίας άξιο είναι γιατί δεν μηνύθηκε ποτέ για συκοφαντική δυσφήμηση, σχετικά με όλες αυτές τις αποκαλύψεις. "Ο χώρος των εθνικιστών όπως πολύ χαρακτηριστικά μου είπε σε ένα διάλογο που είχαμε ένα παλιός φίλος είναι ναρκοθετημένος και όντως αυτό αποτελεί μια θλιβερή πραγματικότητα που ισχύσει μέχρι τις μέρες μας". Το παραπάνω απόσπασμα αποτελεί κομμάτι του βιβλίου Εχθροί του Καθεστώτος, εκδόσεις "ΑΣΚΑΛΩΝ" του Νικολάου Γ. Μιχαλολιάκου (σελίδα 17)» (σελ. 124) 

 «Ονομάζεται Τσάμης Νικόλαος. Μένουμε στον ίδιο δρόμο στην οδό Φιλολάου και είμαστε φίλοι από το 1974. Πολιτικών και αυτός έχει εθνικοσοσιαλιστάς ιδέας. [Κατάθεση του Ν.Μιλαλολιάκου στις 27/07/79 στον υπαστυνόμο Α΄ ΓΑρδίκα Χρήστο παρουσία 2ου ανακριτικού υπαλλήλου, υπαστυνόμου Α' Κοκοσίση Γεωργίου]» (σελ. 133) 

«Ο Ν. Μιχαλολιάκος, όπως χαρακτηριστικά μας αναφέρει στο βιβλίο του, σε ηλικία 19 ετών αναγνωρίζεται μαζί με άλλους ως ένοχος για την επίθεση και τον ξυλοδαρμό, που εδέχθησαν κάποιοι δημοσιογράφοι στην κηδεία του Μάλλιου. Προφυλακίζεται στις φυλακές Κορυδαλλού το 1976 όπου και αποφυλακίζεται καταβάλλοντας εγγύηση δύο μήνες μετά. [...] 
Τον Ιούλιο του 1978 υπηρετώντας ως έφεδρος αξιωματικός πεζικού στην Μυτιλήνη, συλλαμβάνεται για δεύτερη φορά με την κατηγορία ότι συμμετείχε σε εθνικιστική τρομοκρατική οργάνωση.
 Στην ανάκριση του απαγγέλλονται κατηγορίες για 11 κακουργήματα, από τα οποία τα μισά σχεδόν όπως ισχυρίζεται, προέβλεπαν την ποινή των ισοβίων δεσμών. Στην δίκη που ακολουθεί του επιβάλλεται ποινή 13 μηνών. (Στο εφετείο 11)! 
Πού αποδίδονται αυτές οι ποινές; είναι άξιο απορίας. Βοά ο κόσμος για τον έλεγχο της κρατικής στον εθνικιστικό χώρο. Αδίκως; 
Λίγους μήνες μετά δημιουργείται η Χρυσή Αυγή, είναι τυχαίο αυτό;  
Έχουμε την 4η Αυγούστου και τη "διάλυσή" της με την υπόθεση του καρφώματος των αγωνιζομένων εθνικιστών και εν συνεχεία, άμεσα μάλιστα εφόσον το χαρτί του κράτους που λεγόταν 4η Αυγούστου κάηκε, δημιουργία άλλου "εθνικιστικού" φορέα. 
 Στο "Εχθροί του Καθεστώτος", ο Ν. Μιχαλολιάκος αναφέρει σχετικά:

 "Τον Δεκέμβριο του 1980 όπως προανάφερα, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το περιοδικό Χρυσή Αυγή, η έκδοση του οποίου υπήρξε αποτέλεσμα της συνεργασίας μιας ομάδας νέων ανθρώπων που σχεδόν όλοι προερχόμασταν και είχαμε γνωριστεί στον χώρο της 4ης Αυγούστου, που τότε πλέον δεν υφίσταται και που διάφορα εσωτερικά προβλήματα είχαν οδηγήσει στη διάλυσή του".

 Ώστε διάφορα εσωτερικά προβλήματα η διάλυση της 4ης Αυγούστου; Γιατί ο Μιχαλολιάκος δεν μας λέει ποια ήταν τα προβλήματα που διέλυσαν την 4η Αυγούστου; Τί φοβάται; Μήπως ότι αν μιλήσει αυτός για εκείνη την "χαφιεδίστικη" περίοδο θα εκτεθεί και αυτός; Πόσο ταιριάζει η λαϊκή ρήση: "κόραξ κοράκου μάτι δε βγάζει"», (33. 34)

  «Σχόλιο: Αυτός που κατά τα άλλα (όπως αναφέρει στο βιβλίο του "Εχθροί του Καθεστώτος") πέρασε την πύλη των φυλακών Κορυδαλλού υψιπετής, κρατώντας μια ποητική ανθολογία στα χέρια, νιώθοντας περήφανος που διώκεται για τις ιδέες του, στην συμπληρωματική (κατάθεση) δίνει τόσα ονόματα· φανταστείτε πόσα δίνει στην αρχική του κατάθεση!!!»(σελ. 136) 
...

«Την 10η Νοεμβρίου του 2003, παρουσιαστήκαμε στα δικαστήρια για την υπόθεση Ιντερκοντινένταλ. Κάτι μου έλεγε ότι αυτή η δίκη θα "είχε να βγάλει κι άλλα στη φόρα". Λίγες ημέρες πριν τη συγκεκριμένη ημερομηνία, όταν μελέτησα εκτενώς την δικογραφία μας και αποφασίσαμε να μην έχουμε νομική εκπροσώπηση στο δικαστήριο και να υπερασπιστούμε μόνοι μας τον εαυτό μας, κατάλαβα ότι αυτή η δίκη δεν θα γίνει ποτέ. Και αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι δεν πρέπει να γίνει δημοσιοποίηση των καταθέσεων των Παναγιώταρου και Ζαφειρόπουλου και να αποκαλυφθεί σε όλους πια μόνο το "δόσιμο" ονομάτων συναγωνιστών τους, αλλά και την καταδίκη της ενέργειας του καψίματος της Τούρκικης σημαίας. Ναι! Και ο Ζαφειρόπουλος και ο Παναγιώταρος καταδικάζουν το γεγονός του καψίματος της τούρκικης σημαίας και όπως αναφέρει ο δεύτερος συμπληρώνοντας τον πρώτο: το περιστατικό αυτό έβλαψε την όλη εκδήλωση διαμαρτυρίας [;;;;] Την ίδια στιγμή που ο Παναγιώταρος κατακρίνει το κάψιμο και απαρνείται τα εθνικιστικά του πιστεύω χωρίς αυτό να έχει ιδιαίτερη σημασία γι αυτόν και τους εναπομείναντες Χρυσαυγίτες, ο ίδιος πλουτίζει πουλώντας μπλούζες με τον δικέφαλο αετό να σκίζει την τούρκικη σημαία. (σελ. 144) 

apologitis 

http://www.klassikoperiptosi.blogspot.gr